"Maatwerk" in de projectruimte van het museum Het Valkhof was geen afgerond geheel maar een werk in wording. Samen met het publiek kwam het telkens veranderende kunstwerk in twee maanden tot stand. Centraal in het werk staan de patroontekeningen, vergelijkbaar met de 'raderbladen' uit de naaiwereld. In het raderblad van de naaister zijn de nodige grondpatronen aanwezig waaruit een ruimtelijk kledingstuk zich kan ontwikkelen. Zo ook in de installatie. Ik liet me inspireren door de kledingpatronen die mijn grootmoeder tekende en de uiteenlopende denk-cultuurpatronen in Europa, Zuid-Amerika en Azië.

Het publiek, uitgenodigd tot participatie, naaide vissenhuiden aan elkaar en trok zwarte tape op de muren tot een fraai lijnenspel. De actieve mens als onderdeel van het kunstwerk. Acties vol patronen van menselijke gedragingen functionerend in een architectonisch geheel. Op de 17 meter lange transparante tafel lag een papieren rol betekend met patronen van kledingstukken en culturele uitingen van menselijk gedrag. Het project vond tenslotte zijn eindpresentatie in twee tegenover elkaar geprojecteerde videobeelden: het ritmisch als een mechanische pop dansend meisje en de langzaam in een kringetje voortbewegende vlezige octopus. Een nieuw, zuiver en transparant evenwicht werd gevonden.

M A A T W E R K W O R K . I N . P R O G R E S S museum Het Valkhof, N I J M E G E N